Sinds ik Frans Soeterbroek hoorde tijdens de Trancity presentatie van de publicatie Het Nieuwe Stadmaken (1 juni 2015 in Pakhuis de Zwijger) ben ik variaties van anders denken en omdenken aan het bedenken. Kan er niets aan doen, als Ruimtemaker deed hij mij kennis laten maken van de Happy Infiltrator in de systeemwereld van overheden en organisaties.
Vrolijke binnenslippers. Dat zijn niet de urban activists die zich niets aantrekken van de gevestigde orde of er juist windmolendegens mee kruisen. Het zijn zeker ook niet de bewoners en initiatiefnemers die vanuit hun eigen kracht samenwerken en cocreatie tot stand brengen. Nee, vrolijke binnenslippers doen dat anders. Deze burgerinitiatieven snappen dat er in verkiezingstijd veel beloofd wordt en bieden daarom een lege paragraaf aan voor de diverse programma’s, zodat die later samen ingevuld kan worden. Samen stad maken betekent voor hen ook boter bij de vis – als je ons niet uitnodigt, nodigen wij jou wel uit. Van speldenprikken tot acupunctuur.
Soms begint het al met de juiste woorden. Hoe gaan we om met maatschappelijke initiatieven en juridische kwesties? Faciliteren, ondersteunen, los laten.. Een vrolijke binnenslipper trotseert alle aaibare termen en introduceert de Regelfabriek, voor al uw processen, wetten en regels rond initiatieven. En als het mis dreigt te gaan met een burgerinitiatief? Dan komt de Pechhulp – aangeboden door hetzelfde publiek orgaan, om u weer op weg te helpen.
Dat speelse van de vrolijke binnenslippers wordt heel zichtbaar bij initiatieven en activiteiten, die als het ware spelen met wetten en procedures. Het is al jaren een sport om speelmogelijkheden te maken, die net buiten het Warenwetbesluit vallen. Allemaal veilig natuurlijk, we noemen het speelaanleidingen, natuurlijk spelen, kunstwerken en leerervaringen (die laatste heb ik net toegevoegd). Geen WAS scheelt gedoe en geld, dat prikkelt de ambtelijke vrolijke binnenslipper. En het levert nieuwe perspectieven op, zoals hierboven te zien is.